تاثیر سطوح مختلف دانه و عصاره شنبلیله بر فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و تولید گاز به روش آزمایشگاهی در جیره‌های غنی از کنسانتره

فریور, فریبا; تربتی نژاد, نورمحمد; جعفری آهنگری, یوسف; حسنی, سعید; قره باش, آشور محمد; مهاجر, مختار

تاثیر سطوح مختلف دانه و عصاره شنبلیله بر فراسنجه‌های تخمیر شکمبه و تولید گاز به روش آزمایشگاهی در جیره‌های غنی از کنسانتره

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ عضو هیات علمی گروه علوم دامی- دانشگاه گنبد کاووس

² عضو هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

³ عضو هیات علمی دانشکده علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

⁴ عضو هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه گنبد کاووس

⁵ عضو هیات علمی مرکز تحقیقات علوم دامی استان گلستان

چکیده

به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف دانه یا عصاره شنبلیله بر خصوصیات تخمیر شکمبه و تولید گاز در آزمایشگاه نمونه‌های خوراک شامل یک جیره کاملا مخلوط فاقد دانه یا عصاره شنبلیله(تیمار شاهد)، 4 جیره حاوی سطوح مختلف دانه شنبلیله (2، 4، 6، 8 درصد ماده خشک) و 4 جیره حاوی سطوح مختلف عصاره شنبلیله (5/0، 1، 5/1 و 2 درصد ماده خشک) با مایع شکمبه انکوبه و تولید گاز نمونه‌ها اندازه‌گیری و فراسنجه‌های تولید گاز، گوارش‌پذیری ماده آلی، تولید اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و انرژی متابولیسمی آنها برآورد گردید. مقادیر pH و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در پایان انکوباسیون اندازه‌‌گیری گردید. افزودن دانه شنبلیله باعث افزایش معنی‌دار تولیدگاز تجمعی، پتانسیل و نرخ ثابت تولیدگاز گردید. میانگین اسیدهای چرب زنجیر کوتاه تفاوت معنی‌داری بین تیمارهای مختلف نداشت اما گوارش‌پذیری ماده آلی و انرژی قابل متابولیسم تیمارهای حاوی دانه شنبلیله بطور معنی‌داری بالاتر از تیمار شاهد بود. افزودن دانه شنبلیله در سطوح بالاتر از 4 درصد موجب افزایش معنی‌داری در pH نهایی گردید. افزودن عصاره شنبلیله تا 1 درصد باعث افزایش تولید گاز تجمعی، پتانسیل تولید گاز، گوارش‌پذیری ماده آلی، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و انرژی قابل متابولیسم جیره‌ها گردید ولی سطوح بالاتر آن افزایش معنی‌داری در فراسنجه‌های مذبور به همراه نداشت. افزایش سطوح عصاره شنبلیله باعث افزایش معنی‌دار زمان تاخیر گردید. می‌توان نتیجه‌گیری کرد که افزودن سطوح متوسط دانه یا عصاره شنبلیله به جیره حیوانات نشخوارکننده می‌تواند باعث بهبود قابلیت تخمیر شکمبه، گوارش‌پذیری ماده آلی خوراک و افزایش تولید اسیدهای چرب فرار در جیره های غنی از کنسانتره گردد.

کلیدواژه‌ها