تأثیر جایگزینی جو با سطوح مختلف ضایعات پخته شده سیب زمینی در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و ویژگی‌های کیفی و کمی لاشه بره‌های نر پرواری زل

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری- ریاست دانشکده علوم دامی و شیلات

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد تغذیه دام دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

3 عضو هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

چکیده

سابقه و هدف: ضایعات سیب زمینی می‌تواند به عنوان یک ماده خوراکی غنی از انرژی در جیره مصرفی دام‌های پرواری مورد استفاده قرار گیرد. همچنین مقدار انرژی قابل متابولیسم در این محصول برابر با انرژی دانه جو است ولی نشاسته آن در شکمبه آهسته-تر تخمیر می‌شود. مطالعات علمی روی دام‌های پرواری این نکته را نشان داد که فرآوری ضایعات سیب زمینی به روش پختن و سایر روش‌های فرآوری آن در جیره مصرفی نشخوارکنندگان، دارای اثرات بهبوددهنده بر عملکرد رشد و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی است. با توجه به این نکته، این تحقیق به منظور بررسی تأثیر جایگزینی دانه جو با سطوح مختلف ضایعات پخته شده سیب زمینی در جیره بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی و ویژگی‌های کیفی و کمی لاشه بره‌‌‌های نر پرواری زل انجام شد.
مواد و روش‌ها: برای انجام این تحقیق، تعداد 20 رأس بره نر زل با میانگین وزن اولیه 2± 33 کیلوگرم و سن 15± 195 روز، در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 5 تکرار به مدت80 روز، پروار شدند. تیمارها شامل چهار جیره غذایی حاوی صفر، 15، 30، و 45 درصد ضایعات سیب زمینی پخته شده جایگزین دانه جو بر اساس ماده خشک بودند.
یافته‌ها: نتایج مربوط به صفات عملکردی نشان داد که بره‌هایی که جیره‌های حاوی 30 و 45 درصد ضایعات سیب زمینی پخته شده دریافت کردند نسبت به دو گروه دیگر وزن پایانی بالاتری داشتند (05/0>P) در حالی که میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی بره‌ها تحت تاثیر جیره‌های غذایی قرار نگرفت. نتایج قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی نشان داد که جیره‌های حاوی 45 درصد ضایعات سیب زمینی پخته شده دارای بالاترین قابلیت هضم ظاهری ماده خشک و جیره شاهد دارای بالاترین قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و الیاف نامحلول در شوینده خنثی بود (05/0>p). نتایج تجزیه ترکیبات شیمیایی لاشه بره‌ها نشان داد که استفاده از سطوح مختلف ضایعات سیب زمینی تنها بر درصد رطوبت لاشه تأثیر معنی‌داری داشت (05/0>P) و خصوصیات لاشه بره‌ها بین گروه‌های مختلف آزمایشی دارای اختلاف آماری معنی‌داری نبودند.
نتیجه‌گیری: نتیجه کلی تحقیق نشان داد که با توجه به نتایج عملکرد رشد به خصوص افزایش وزن نهایی همراه با افزایش سطح مصرف ضایعات پخته شده سیب زمینی و نیز افزایش قابلیت هضم ماده خشک جیره، این ضایعات فرآوری شده جایگزین مناسبی برای دانه جو به عنوان منبع انرژی در جیره است. همچنین استفاده از سطوح مختلف ضایعات پخته شده سیب زمینی بر خصوصیات لاشه بره‌های پرواری در پایان آزمایش تأثیر معنی‌داری نداشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Replacing barley with different levels of cooked potato wastes in diet on growth performance, apparent digestibility of nutrients and qualitative and quantitative characteristics of carcasses of fattened Zell male lambs

نویسندگان [English]

  • Hosein Kelarestaghi 2
  • Alireza Jafari Sayadi 3
1
2 MSC Animal Nutrition, Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources
3 Dept. of Animal Sciences, Sari University of Agricultural Sciences and Natural Resources
چکیده [English]

Background and objectives: Potato waste can be used as an energy-rich feed in the diet of livestock. In addition, the amount of metabolizable energy in this product is equal to the grain's barley energy, but the starch in the rumen is slowly fermentable. In scientific studies on livestock, it showed that potato waste processing by cooking and other methods of its processing in the ruminant diet had beneficial effects on growth performance and apparent digestibility of nutrients. Considering this point, this study was conducted to investigate the effect of replacing barley with different levels of cooked potato wastes in diet on growth performance, apparent digestibility of nutrients and qualitative and quantitative characteristics of carcasses of fattened Zell male lambs
Materials and methods: Twenty Zell male lambs with an average initial weight 33±2 kg and 195±15 days’ age was used in a completely randomized design with four treatments and five replicates in 80 days. Experimental treatments include: 0, 15, 30 and 45 percent cooked potato wastes (DM basis).
Results: The results of performance traits showed that lambs receiving diets containing 30 and 45% potato waste had more weight gain rather than other treatments (p < 0.05). While experimental diets had no significant effect on feed intake and feed conversion ratio. The results of apparent digestibility of nutrients showed that diets containing 45% of cooked potato waste had the highest apparent digestibility of DM and control diet had the highest apparent digestibility of crude protein and NDF (P <0.05). The results of the carcass chemical composition analysis showed that the use of different levels of potato waste only had a significant effect on carcass moisture content (p < 0.05) and characteristics of carcass lambs were not statistically significant different between experimental groups.
Conclusion: The results of this study showed that due to the results of growth performance, especially the increase in final weights, as well as the increase in the level of consumption of cooked potato waste and the increased digestibility of dry matter, this processed waste is an appropriate replacement for barley as a source of energy in the diet. In addition, the use of different levels of cooked potato waste did not have a significant effect on the carcass characteristics of fattening lambs.The results of this study showed that due to the results of growth performance, especially the increase in final weights, as well as the increase in the level of consumption of cooked potato waste and the increased digestibility of dry matter, this processed waste is an appropriate replacement for barley as a source of energy in the diet. In addition, the use of different levels of cooked potato waste did not have a significant effect on the carcass characteristics of fattening lambs.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Weight gain
  • digestibility
  • carcass quality
  • potato waste
  • lamb fattening

مراجع

  1. Abbasi, M. 2011. Study of breeding status of sheep and goats in Sistan and Balouchestan province. Animal Science research Institute. Karaj. Iran. (In Persian).
  2. Abstract of 1200 Completed Research Projects. 2000. Ministry of Jihad-e-sazandegy (formerly) Vol. 2, Animal Sciences. Research division. Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO). (In Persian).
  3. Anehgharageh, Gh.M. 2006. Investigating of Sheep flock management in Golestan province. Ministry of Jihad-e-sazandegy, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO). Agricultural and Natural Resources Research Center of Golestan province. (In Persian).
  4. Delma, K. 2003. The Sheep Flock Improvement Program. Ontario Ministry of Agriculture, Food and Rural Affairs.
  5. EmamJomeh, N. 1993. Study on the characteristics of fattening and carcass characteristics of Shal and Zandi sheep breeds and their crossbreeds. Iranian Journal of Agricultural Science. 24(2): 63-47. (In Persian).
  6. Ensminger, M.E. and Parker, R.O. 1986. Sheep and goat science. Interstate Printers & Publishers.
  7. Ferenc, P., Edina, l., Orsolya, E. and Poti, P. 2009. Effects of crossbreeding Hungarian Merino sheep with Suffolk and Ile de France on carcass traits. Archive Tierzucht. 52(2): 169-176.
  8. Gavojdian, D., Cziszter, L.T., Pacala, N.  And Sauer, M. 2013. Productive and reproductive performance of Dorper and its crossbreds under a Romanian semi-intensive management system. South African Journal of Animal Science. 43(2): 219-228.
  9. Ghobani, K. 2009. Lactating and Reproductive Characteristics of Lori Sheep. Agricultural and Natural Resources Research Center of Lorestan province. (In Persian).
  10. Gholami, H. and Kianzad, M.R. 2014. Investigation of growth, carcass characteristics and economic efficiency of Zel breed and their crossbred. Journal of Animal Production. 16: 145-137 (In Persian).
  11. Haditavatory, M.H. 2012. Quantitative and qualitative identification and estimation Components of (Co) variance of some important traits of Chal native breed sheep in Qazvin province. Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO). Agricultural and Natural Resources Research Center of Golestan Province (In Persian).
  12. Kadak, R., Akcapinar, H., Tekin M.E., Akmaz, A. and Muftuoglu S.F. 1993. Fattening and carcass characters of F1 German Black headed Mutton x Akkaraman, Hampshire Down x Akkaraman, German Blackhead Mutton x Awassi and Hampshire Down x Awassi lambs. Hayvancilik Arastirma Dergisi. 3(1): 1-7.
  13. Khojastehkei, M. 2011. Reproductive and economic efficiency of estrus synchronization and artificial insemination in Zandi sheep in Qom province. Agricultural and Natural Resources Research Center of Qom Province. (In Persian).
  14. Kiyanzad M.R. 2002. Crossbreeding of three Iranian sheep breeds with respect to reproductive, growth and carcass characteristics. Ph.D. Thesis, UPM. Kuala Lampur, Malaysia.
  15. Manafi Azar, Gh., Imamjomeh Kashan, N., Salehi, A. and Afzal Zadeh, A. 2005. Growth and Carcass characteristic Zandi's and Zel cross Lambs. Journal of Pajohesh va Sazandegi. 68: 60-56. (In Persian).
  16. Nitter G. 1978. Breed utilization for meat production in sheep. Animal Breeding Abstracts. 46(2): 131-143.
  17. NRC. 1985. Nutrient Requirement of Sheep. National Academy Press Washington D. C.
  18. Pascal C., Gilca I., Ivancia M. and Nacu G. 2010. Researches related to fattening performances achieved by hybrids issued from Romanian sheep breeds crossed with meat type rams. 61st Annual meeting of the EAAP, Heraklion, 23-27 August, Crete Island, Greece, Session 35–Communications in sheep and goats production. 1-5.
  19. Sauer, M., Sauer, W.I. and Gavojdian D. 2011. Reproductive performance of F1 Lacaune x Turcana primiparous ewes. Food Safety Production.1: 84-87.

نشریه پژوهش‌ در نشخوار کنندگان
دوره 7، شماره 3
آذر 1398
صفحه 13-26

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار