اثر تزریق ویتامین‌های A و Eبر انتقال غیر‌فعال ایمونوگلوبولین‌G و برخی فراسنجه های خونی گوساله‌

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی دانشگاه گنبد کاووس

2 دانش آموخته

3 پژوهشگر دانشگاه ملبورن استرالیا

4 عضو هیات علمی دانشگاه گنبد

5 دامپزشک بخش خصوصی

چکیده

سابقه و هدف: افزایش جذب ایمونوگلوبین‌های آغوز از عوامل مهم در سلامت گوساله است. ذخیره ویتامین A و E در بدن کم بوده وخوراندن آغوز کمک چندانی به افزایش آن نمی‌کند. با توجه به احتمال کمبود این دو ویتامین در ابتدای تولد و نقش آنها در حفظ اپی‌تلیوم‌ها از جمله مخاط روده و تقویت سیستم ایمنی بدن این مطالعه به منظور تعیین اثر تزریق ویتامین‌های A و E بر انتقال غیر‌فعال ایمونوگلوبولین ‌G، پروتئین کل، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و برخی فاکتورهای خون‌شناسی گوساله‌ انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه با استفاده از 12راس گوساله ماده نژاد هلشتاین تازه متولد شده در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با چهار تیمار آزمایشی و سه تکرار انجام شد. تیمار‌‌های آزمایشی شامل تیمار شاهد: تزریق محلول نرمال سالین 9/0 درصد به میزان 14 درصد وزن بدن، تیمار ویتامین A: تزریق 200000 واحد بین‌المللی ویتامینA ، تیمار ویتامین E : تزریق 300 واحد بین‌المللی ویتامینE ، تیمار ویتامینA+E : تزریق توام 200000 واحد بین‌المللی ویتامین Aو 300 واحد بین‌المللی ویتامین E به روش داخل عضلانی بلافاصله بعد از تولد و قبل از خوردن آغوز بودند. آغوز از دوشش اول‌ها جمع‌آوری و تا زمان استفاده فریز شد. بعد از تزریق، آغوز به میزان 10% وزن بدن خورانده شد. نمونه‌گیری از خون قبل از تزریق، 3، 14 و 28 روز پس از تزریق از سیاهرگ گردنی انجام گرفت. غلظت ایمونوگلبولین G (IgG) سرم خون با روش الایزا اندازه‌گیری شد و فاکتورهای خون شناسی شامل پروتئین کل خون، آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز، شمارش تعداد پلاکت‌ها، گلبولهای قرمز و شاخص‌های آنها، هموگلوبین، هماتوکریت، گلبولهای سفید و شمارش تفریقی آنها مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های ایمونوگلوبین با رویهOne-way ANOVA و سایر داده‌ها با طرح اندازه‌گیری‌های مکرر در زمان با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v. 21 تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته ها: نتایج نشان داد غلظت ایمونوگلوبولین G سرم خون بین تیمار ویتامین A با تیمار ویتامین E (بالاترین میانگین) اختلاف معنی‌دار (05/0 (P< داشت ولی با تیمار شاهد اختلاف معنی‌دار نداشتند. زمان نمونه‌گیری (سن) بر میزان آنزیم AST ، پروتئین کل، پلاکت، هماتوکریت، هموگلوبین و لنفوسیت اثر معنی‌دار داشت. تیمار (گروه) اثر معنی‌داری بر تعداد گلبول‌های سفید و نوتروفیل‌ها داشت و تیمار شاهد، ویتامین A و ویتامین E با تیمار ویتامین A+E اختلاف معنی‌دار داشتند. اثر متقابل زمان و تیمار مقدار هموگلوبین و هموگلوبین متوسط سلولی معنی‌دار بود. تزریق ویتامین‌های A و E و تزریق توام روی سایر پارامتر‌ها اثر معنی‌داری نداشت (05/0< (P.
نتیجه گیری: در این مطالعه تزریق داخل عضلانی 200000 واحد ویتامین A و 300 واحد ویتامین E قبل از خوردن آغوز تاثیر چندانی بر غلظت ایمونوگلوبین سرم و سایر شاخص‌‌های خون شناسی نداشت.

کلیدواژه‌ها

موضوعات