زمانبندی تزریق eCG در برنامه هورمونی ایجاد جفت پذیری در میش های ترک-قشقایی به هنگام آنستروس عمیق

بابایی کافی آباد, مهسا; صادقی پناه, حسن; کریمی, کاظم

زمانبندی تزریق eCG در برنامه هورمونی ایجاد جفت پذیری در میش های ترک-قشقایی به هنگام آنستروس عمیق

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا

² رییس بخش مدیریت پرورش دام و طیور و عضو هیئت علمی- موسسه تحقیقات علوم دامی کشور

³ عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا

چکیده

هدف از انجام این پژوهش، تعیین زمان مناسب تزریق eCG در برنامه هورمونی ایجاد جفت‌پذیری میش‌های ترکی-قشقایی در زمان آنستروس عمیق و بررسی تاثیر آن بر بازده تولیدمثلی و اقتصادی در سامانه پرورش عشایری گوسفند در استان فارس بود. سن و نمره وضعیت بدنی300 راس میش ثبت شد و 270 راس از آنها در برنامه تیمار هورمونی با پروژسترون+eCG استفاده شدند. از سیدر به عنوان منبع پروژسترون استفاده شد. میشهای تیمارشده با هورمون بر اساس زمان تزریق eCG به سه گروه تقسیم شدند: گروه یکم، تزریق eCG، 48 ساعت پیش از خارج کردن سیدر، گروه دوم، تزریق eCG، 24 ساعت پیش از خارج کردن سیدر و گروه سوم، تزریق eCG، همزمان با خارج کردن سیدر. گروه چهارم به تعداد 30 راس، به عنوان شاهد تحت برنامه تیمار هورمونی قرار نگرفتند. تزریق eCG، 24 ساعت پیش از خاتمه در مقایسه با تزریق در زمان خاتمه تیمار پروژسترون، به طور معنی‌داری نرخ‌های آبستنی، زایش، بره‌زایی و بره‌گیری و همچنین محصول بره متولدشده، محصول بره ازشیرگرفته، درآمد ناخالص و خالص تولید بره را افزایش داد (05/0≥P). همچنین صفات فوق در گروهی که eCG 48 ساعت پیش از خاتمه تیمار پروژسترون تزریق شد، در مقایسه با تزریق در زمان خاتمه، تمایل به افزایش داشتند (10/0≥P). در گروه شاهد هیچ آبستنی رخ نداد که نشان‌دهنده وجود آنستروس عمیق در زمان انجام آزمایش بود. نتایج این پژوهش نشان داد که در فصل آنستروس عمیق (اسفند و فروردین ماه)، بهترین زمان تزریق eCG برای ایجاد جفت‌پذیری در میش‌های ترکی-قشقایی، 24 ساعت قبل از خاتمه تیمار پروژسترون است.

کلیدواژه‌ها