مقایسه اثر منابع مختلف سلنیوم در جیره‌های غنی از پنبه دانه بر قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، صفات عملکردی و فراسنجه‌های خونی در گاوهای شیرده هلشتاین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تغذیه دام، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

2 رییس دانشکده کشاورزی/ دانشگاه بوعلی سینا

3 استاد گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز

4 استادیار گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

چکیده

به منظور بررسی اثر منابع مختلف سلنیوم بر عملکرد، فراسنجه‌های خونی و قابلیت هضم مواد مغذی در جیره‌های غنی از پنبه‌دانه در گاو‌های شیرده هلشتاین انجام شد. 12 راس گاو هلشتاین با میانگین تولید 4 ± 40 کیلوگرم در قالب طرح مربع لاتین ادغام شده ناقص با 4 تیمار و3 تکرار به ازای هر تیمار مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش در 3 دوره 28 روزه اجرا شده و تیمار‌های آزمایشی شامل: 1 (جیره پایه محتوی 20% پنبه دانه بدون مکمل سلنیوم)؛ 2 (جیره شاهد + 3/0 ppm سلنیوم معدنی، سلنیت سدیم)؛ 3 (جیره شاهد +3/0 ppm سلنیوم آلی، از منشأ مخمر غنی از سلنیوم) و 4 (جیره شاهد +3/0 ppm نانو سلنیوم) بودند. نمونه‌گیری از شیر، مدفوع و خون دام‌های آزمایشی و تعیین ‌وزن و امتیاز بدنی و مقدار خوراک مصرفی هر دام در ابتدا و انتهای هر دوره انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد افزودن منابع مختلف سلنیوم تأثیری بر میزان ماده خشک مصرفی، تغییرات وزن و امتیاز بدنی نهایی دام، فراسنجه‌های خونی و قابلیت هضم پروتئین خام نداشت (05/0P). به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد افزودن 3/0ppm سلنیوم به ویژه سلنیوم آلی و نانو سلنیوم به جیره‌های حاوی سطوح بالایی از منابع چربی غیر اشباع باعث افزایش معنی‌دار قابلیت هضم خوراک و در نتیجه افزایش تولید شیر می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات