%0 Journal Article %T تاثیر منابع مختلف نشاسته و اسیدهای چرب بر عملکرد، ترکیبات شیر و قابلیت هضم مواد مغذی در میش‌های قزل دوره انتقال %J نشریه پژوهش‌ در نشخوار کنندگان %I دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان %Z 2345-4253 %A محمدیان, اصغر %A علی جو, یونس %A خلیل وندی بهروزیار, حامد %D 2019 %\ 12/21/2019 %V 7 %N 3 %P 27-42 %! تاثیر منابع مختلف نشاسته و اسیدهای چرب بر عملکرد، ترکیبات شیر و قابلیت هضم مواد مغذی در میش‌های قزل دوره انتقال %K دانه جو %K دانه ذرت %K مکمل اسیدهای چرب %K دوره انتقال %R 10.22069/ejrr.2019.16651.1688 %X سابقه و هدف: دوره انتقال در دام‌های شیری به دلیل تغییرات ناگهانی و عمیق فیزیولوژیکی و متابولیکی حین گذر از مرحله غیر شیرواری به دوره شیردهی از اهمیت خاصی برخوردار است. بکارگیری روش‌های مختلف تأمین انرژی با کمک جیره‌های گلوکوژنیک یا لیپوژنیک در طی دوره‌های قبل و بعد از زایش راهکارهای اصلی برای اجتناب از توسعه بیماری‌های متابولیکی و افزایش راندمان آبستنی شناخته شده‌اند. هدف از آزمایش حاضر، ارزیابی تأثیر منابع مختلف نشاسته و اسید چرب بر عملکرد، ترکیبات شیر و قابلیت هضم مواد مغذی در دوره انتقال میش‌های قزل بود. مواد و روش‌ها: بدین منظور، آزمایشی با استفاده از ۲۰ رأس میش آبستن نژاد قزل با میانگین 3 سال سن و میانگین وزن بدن 2/2±65 کیلوگرم از ۳۰ روز مانده به زمان مورد انتظار زایش تا ۳۰ روز پس از زایش، در قالب یک طرح کاملا تصادفی و با روش فاکتوریل 2×2 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱) جیره بر پایه ذرت + اسیدهای چرب اشباع (مکمل اسید پالمتیک (رومی فت))، ۲) جیره بر پایه ذرت + اسیدهای چرب غیراشباع محافظت شده در شکمبه (مکمل امگا- ۳ ماهی (پرشیافت)) ، ۳)جیره بر پایه جو + اسیدهای چرب اشباع (مکمل اسید پالمتیک)، ۴) جیره بر پایه جو + اسیدهای چرب غیراشباع محافظت شده در شکمبه (مکمل امگا-۳ ماهی) بودند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی اثر معنی‌داری بر قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، پروتئین، عصاره اتری و خاکستر نداشته است (05/0<P). منبع نشاسته و نوع مکمل چربی اثر معنی داری بر مصرف خوراک در قبل و بعد زایش و وزن تولد بره‌ها نداشت (05/0<P). در بعد از زایش اثر منبع نشاسته و منبع اسیدهای چرب بر تغییرات وزن میش‌ها معنی‌دار بود (05/0>P). به گونه‌ای که در میش‌های تغذیه شده با جیره‌های حاوی دانه جو کاهش وزن بیشتری نسبت به جیره‌های حاوی دانه ذرت مشاهده شد. تولید شیر و پروتئین شیر تحت تاثیر منبع نشاسته و نوع مکمل چربی قرار نگرفت (05/0<P). میزان تولید شیر تحت تاثیر هیچ یک از تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. درصد چربی شیر تیمارهای حاوی دانه جو بصورت معنی‌داری بیشتر از تیمارهای حاوی دانه ذرت بود (05/0>P)، و همچنین در بین تیمارهای حاوی دانه جو، تیمار مکمل اسید پالمیتیک دارای درصد چربی شیر بیشتری نسبت به تیمار مکمل امگا-3 بود. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که احتمالا استفاده از دانه ذرت و مکمل اسیدهای چرب اشباع باعث کاهش وزن کمتری در میش‌ها در دوره بعد از زایمان می‌شود که البته تایید این نتایج نیاز به آزمایشات عملکردی و متابولیکی بیشتری دارد. %U https://ejrr.gau.ac.ir/article_4846_db3cf3de4ee63330b8ea6ba90b82ca72.pdf